Architectuur en film, ze lijken onlosmakelijk met elkaar verbonden en met name de tweede kan maar moeilijk zonder de eerste. Ze tonen ons hoe architectuur eens was en welke verhalen zich in haar context af kunnen spelen, terwijl klassiekers als Blade Runner ons laten zien hoe het wellicht ooit zal zijn. Rotterdam heeft sinds 2000 zelfs een filmfestival dat compleet in het teken staat van architectuur en film, of film en architectuur. Verhalen over, dankzij en binnen de context van architectuur genoeg dus. Maar een architect als hoofdrolspeler? Zelden.
Er zijn van die steden, die je al van binnen en van buiten lijkt te kennen voordat je er ook maar een enkele stap gezet hebt. Met parken, straten en gebouwen waar je in gedachten al vele malen doorheen hebt gedwaald, jezelf continu verbazend om alles dat je hoort, ziet, ruikt en voelt. Steden die door hun imposante carrière in Hollywood en door hun vele referenties voor je afstudeerproject amper nog geheimen lijken te kennen. Totdat je er, na vele jaren van dromen, eindelijk écht door haar parken, straten en gebouwen mag lopen. En ze indrukwekkender blijken te zijn, dan je ooit had kunnen vermoeden.
Bijna twee maanden geleden lichtten we al een tipje van de sluier op: FOAM was hard bezig om voor een studentenvereniging in Tilburg een nieuw logo, huisstijl en website te ontwikkelen. In de tussentijd is er veel werk verzet, en is het tijd om de nieuwe identiteit van d’Artagnan te onthullen. De vereniging heeft een korte maar roerige geschiedenis: vijf jaar geleden ontstaan als brutaal idee uit een hechte vriendengroep, waarop mooie jaren van groei en bijzondere activiteiten volgden. De organisatie is de afgelopen jaren professioneel op poten gezet, een ambitieus meerjarenplan zorgt dat ook de grote lijnen bewaakt blijven en tot slot verzorgt FOAM een duurzame nieuwe huisstijl. Als je architecten een logo laat maken én je bewoont als klant ook nog eens een prachtig Jügendstill-pand in het centrum van Tilburg, dan is het niet gek dat dit pand het uitgangspunt vormt voor het nieuwe logo:
Net terug uit Barcelona, de stad van Gaudi. Massa's mensen verzameld voor de Sagrada Familia, massa's mensen zittend op de bankjes in Parc Güell. Het is warm, eigenlijk te warm voor een uitgebreid bezoek aan een stad. Het verwondert me keer op keer hoeveel mensen er naast elkaar kunnen staan, om precies dezelfde foto te maken, om thuis te kunnen vertellen: "ik ben er geweest, ik heb het gezien!".
En dan ineens sta ik ervoor: het Barcelona paviljoen van Mies van de Rohe. Ik ben er geweest, ik heb het gezien! En in tegenstelling tot de rest van de stad is het hier rustig. Er loopt een handjevol bezoekers en het gastenboek staat vol met eerbetogen van architecten over de hele wereld. Ook mijn naam staat er nu bij, heb Mies bedankt voor het inspirerende bouwwerk. Een Japanse architectuurstudent vraagt me om een foto te maken van hem en zijn vriendin. En waar het normaal gesproken niet uitmaakt hoe je mensen op de foto zet, kreeg ik van deze jongeman uitgebreide instructies over de compositie. De serene schakering van wanden vraagt kennelijk om meer dan een snelle klik.
En hoewel ik mijn geheugenkaart ook vol aan het klikken ben, realiseer ik me dat ik even op de gladde vloer moet gaan zitten. Zitten en gewoon kijken.
"Een wereld die zich weinig aan lijkt te trekken van de drukte om zich heen en waar nog genoten kan worden van het uitzicht, van licht en lucht. Niet schoongeveegd maar open, onbestemd en met een vleugje chaos zijn hier de sporen van het verleden nog zichtbaar. Een plek waar men even weg is uit de drukte, weg is uit de dichtheid. Een plek die nog even ‘van mij’ kan zijn," zo beschreven we een aantal maanden geleden het Stenen Hoofd in Amsterdam, de context van Het kleine Geluk. Een strategie die deze unieke locatie in staat stelt om zowel in het alledaagse als incidentele optimaal te kunnen functioneren, om behouden te blijven als creatieve vrijplaats voor spontane ontmoetingen en sympathieke evenementen zoals Pluk de Nacht. Een festival dat vanaf morgen niet alleen films onder de sterrenhemel vertoont, maar ook 11 dagen lang de schoonheid en kracht van het Stenen Hoofd aan haar bezoekers weet te tonen.
Hoe regel je dat nu administratief, zo’n startende VOF? Voor deze vraag kwamen ook wij op 1 januari van dit jaar te staan. We hadden gelukkig de mogelijkheid om in 2009 al wat te oefenen, en konden dan ook een vliegende start maken. Toch hebben we dit jaar veel geleerd en veel afgeleerd: Overleggen, bestanden beheren en projecten managen op afstand is niet altijd even makkelijk.Ondertussen beginnen de processen zich wat meer te stroomlijnen, vandaar dat we graag de mogelijkheid aangrijpen om te illustreren hoe en waarmee wij FOAM draaiende houden:
Waar we eerder al schreven over onze werkzaamheden in het oosten en het westen, leidt het volgende hoofdstuk in de reis van FOAM ons naar de zuidelijkste provincie van het land. In haar historische hoofdstad, gelegen tussen het Centraal Station en de Wilhelminabrug, bevindt zich het door onze opdrachtgever aangekochte appartement dat als tweede woning zal gaan dienen voor haar nieuwe eigenaar. Aan FOAM de vraag om een nieuw ontwerp te maken voor het interieur van het appartement, op zoek naar een tweede thuis in Maastricht.
Wat enkele weken geleden begon als een zoektocht naar een "oost west, (nieuw) thuis best" is deze week in de vorm van een schetsontwerp gepresenteerd aan de familie Roelofs uit Goes. Het gezin zou graag wat ruimer willen wonen en de in ontwikkeling zijnde wijk Mannee lijkt hierop een passend antwoord te zijn. FOAM kreeg de opdracht om een woning te ontwerpen op een kavel dat grenst aan het water en een kleine dijk.
Al jaren zijn we er met heel veel plezier mee bezig, en we hopen er dan ook nog ons hele leven van te mogen genieten. Architectuur. Een veelbesproken begrip, dat in essentie misschien wel veel meer is dan een ander woord voor 'bouwkunst' of 'bouwstijl' zoals Van Dale ons wil doen geloven. MAYA Design ontwikkelde een interessant filmpje over het begrip; FOAM brengt het hier maar al te graag onder aandacht. Eens, oneens, of een hele andere visie op architectuur? We horen het graag!
Bevonden we ons vorige week nog ten oosten van onze thuisbasis in Rotterdam, deze week reisden we af naar het westen, naar de nieuwbouwwijk Mannee in Goes. Ten zuiden van het Goese Meer wordt een wijk ontwikkeld die volgens de gemeentelijke plannen een 'groen-stedelijk' karakter zal krijgen en als een overgangsgebied verweven zal worden met het landschap. Verdeeld over verschillende deelgebieden worden er in totaal zo'n 375 woningen gebouwd, en (minstens) één daarvan wordt ontworpen door FOAM!
Onze opdrachtgever heeft ons gevraagd een schetsontwerp te maken voor een tijdloze woning op een kavel dat begrensd wordt door het water en een lage dijk, waardoor aan beide zijden een interessant hoogteverschil ontstaat dat een eerste leidraad zal vormen voor het ontwerp van FOAM. Op zoek naar een nieuw thuis in de rust van het Zeeuwse Groen, waarvan het resultaat op korte termijn ook hier te bewonderen zal zijn. Automatisch op de hoogte blijven van alle ontwikkelingen? Volg FOAM dan gerust via RSS, Twitter of LinkedIn!
Een ruime maand geleden schreven we al eens over d'Artagnan, een jonge studentenvereniging die barst van de ambitie en er absoluut niet voor terugdeinst om deze om te zetten in concrete plannen. Plannen waarbinnen FOAM een belangrijke rol mag spelen, want naast het ontwerp voor de sociëteit in hartje Tilburg is vandaag het startschot gegeven voor het ontwerp van een nieuwe huisstijl voor d'Artagnan. In navolging van de huisstijl die we reeds ontworpen hebben voor de TUC, die jaarlijks door de vereniging wordt georganiseerd, gaan we nu door middel van onder andere een logo, een website, flyers, kleding en brochures op zoek naar een nieuw gezicht voor d'Artagnan dat past bij hun ambitie en nieuwe, verfrissende visie. Het resultaat vind je voor het begin van het nieuwe collegejaar uiteraard hier, op designbyfoam.nl!
De knoop is door, de sprong in het diepe gewaagd. De beslissing die, hopelijk, de rest van je leven zal beïnvloeden is dan eindelijk genomen; je eigen bedrijf is een feit. En dan komt de eerste van vele vragen die een kersverse ouder bezighouden en hem - letterlijk - slapeloze nachten bezorgen. Een vraag die onherroepelijk beantwoord dient te worden, in de hoop dat het antwoord gedurende de rest van datzelfde leven door velen gekend mag worden. En, bovenal, in de hoop dat het ook in de verre toekomst nog even goed mag voelen als de dag waarop het voor het eerst voorzichtig van zich liet horen.
"Wat wordt de naam?"
